رنجش

روزی سقراط مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر بود. علت ناراحتی اش را پرسید . شخص پاسخ داد: در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم. جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت. و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.

سقراط گفت : چرا رنجیدی؟ مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است .

سقراط پرسید : اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد, آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی ؟

مرد گفت : مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود .

سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟ مرد جواب داد: احساس دلسوزی و شفقت. و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم.

سقراط گفت : همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی .

آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نا درست است، روانش بیمار نیست ؟

اگر کسی فکر و روانش سالم باشد هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود. بیماری فکری و روان نامش غفلت است. و باید به جای دلخوری و رنجش نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است دل سوزاند و کمک کرد. و به او طبیب روح و داروی جان رساند. پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده.

" بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه بیمار است . "

رموز پرندگان

برخی از پرندگان نغمه خوان میتوانند با سرعتی که قبلا غیر ممکن تصور میشد یعنی یک صدم یک چشم به هم زدن انسان،ماهیچه ی صوتی خود را منقبض و آزاد کنند.

تحقیقات جدید نشان میدهد دو نوع پرنده ی نغمه خوان،لحن خود را با ماهیچه هایی اَبَر سریع به وجود می آورند که این کار مشابه ی شیوه ای است که مارهای زنگی ، برخی از گونه های ماهی و کبوتر طوقی به کار میبرند.

سار اروپایی که در سراسر اروپا و آسیا و شمال آمریکا یافت میشوند و فنچ گورخری که در استرالیا و اندونزی زندگی میکنند،با سریع ترین انقباض ماهیچه های هنجره که تا کنون تشریح شده است،آوازشان را کنترل میکنند.

هر چند آن ها فقط دو نوع پرنده ی نغمه خوان را آزمایش کرده اند اما به احتمال زیاد همه ی پرندگانآواز خوان این ماهیچه را دارند.

کمیاب ترین سحابی سیاره نما در جهان

تلسکوپ فضایی هابل با ثبت تصویری بی نظیر از سحابی سیاره نمای دور افتاده و کمیاب NGC 2818 اطلاعات با ارزشی را از ساختار پیچیده آن در اختیار اختر شناسان قرار داده است. 

به گزارش خبرگزاری مهر، این سحابی سیاره نمای بی نظیر، درون خوشه باز ستاره ای NGC 2818A قرار گرفته است که هر دوی این دو مجموعه در فاصله ۱۰ هزار سال نوری از زمین و در صورت فلکی قطب نما یا Pyxis قرار گرفته اند.
NGC 2818 از جمله معدود سحابی سیاره نمایی است که در میان یک خوشه باز ستاره ای واقع شده است. عمر خوشه های باز به صورت کلی بسیار محدود بوده و طی صدها میلیون سال از بین می روند. این در حالی است که ستارگانی که سحابی سیاره نما را تشکیل می دهند معمولا ۵ میارد سال عمر دارند.
بر اساس همین عوامل وجود چنین ابر سیاره ای در میان خوشه باز ستاره ای امری نادر و کمیاب به شمار می رود، زیرا عمر ابرها از خوشه ها بیشتر بوده و بعید به نظر می رسد خوشه ای آنقدر عمر داشته باشد تا بتواند چنین ابری را در خود جای دهد. بررسی ها نشان می دهد که خوشه باز ستاره ای NGC 2818A در گروه خوشه های باستانی قرار داشته و بالغ بر یک میارد سال عمر دارد.
سحابی های سیاره نما از نظر ساختار دارای تنوع بوده که NGC 2818 یکی از پیچیده ترین انواع آن به شمار می رود و تفسیر و بررسی آن امری بسیار مشکل و پیچیده خواهد بود. با این حال به دلیل قرار گیری در میان خوشه ستاره ای، اختر شناسان موفق به دستیابی به اطلاعاتی پایه ای مانند وزن و مساحت درباره این ابر سیاره ای شده اند.
ابر سیاره ای به تدریج و طی ده ها هزار سال کم رنگ و ناپدید شده و هسته داغ ستاره ای این ابر به تدریج و طی میلیاردها سال رو به سردی گذاشته و به کوتوله سفید تبدیل خواهد شد. سرنوشتی که خورشید ما نیز در انتها و تا ۵ میلیارد سال دیگر به آن دچار خواهد شد.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این تصویر توسط دوربین سیاره ای تلسکوپ هابل به ثبت رسیده است و رنگهای موجود در این تصویر گروهی از گازهای تابیده شده از این ابر را به نمایش می گذارد. برای مثال رنگ قرمز نشان دهنده گاز نیتروژن، رنگ سبز نمایانگر گاز هیدروژن و رنگ آبی نشان دهنده گاز اکسیژن است.

 

چرا پای شتر در شن فرو نمی رود؟

این مساله با مفهوم فشار در فیزیک در ارتباط است.شترها پاهای پهنی دارند که در مجموع سطح اتکای زیادی را برای او فراهم می کنند.می دانیم که هرچقدر یک نیروی مشخص در سطح وسیع تری توزیع شود، فشار کمتری بر آن سطح وارد می کند.به همین دلیل ، وقتی نیروی وزن شتر بین چهارپای جانور ، که کف پای پهن و وسیعی شن ها فرو نمی رود.مسلما اگر شتر به جای این پاهای پهن ،سم باریکی مانند اسب یا الاغ داشت،حتی یک قدم هم نمی توانست در شن ها راه برود و ما برای نشان درماندگی شخصی در امری خاص،به جای ضرب المثل متدائل کنونی،از این ضرب المثل استفاده می کردیم<فلانی مثل شتر در شن مانده>

چرا خوردن خربزه با عسل مضر است؟

آزمایش ها نشان داده اند که ترکیب عسل و خربزه در دستگاه گوارش پستانداران،با وجود اسید معده و آنزیم های گوارشی قوی معده و روده،نوعی ماده پلیمری تجزیه نا پذیر درست می کند که می تواند راه روده را بسته و حتی منجر به پارگی روده و در بدترین حالت منجر به مرگ شود.اینکه ساختار این ماده پلیمری دقیقا چیست و چگونه می توان در محیط معده به فرض تشکیل شدن تجزیه کرد و بسیاری پرسش های دیگر در این زمینه ، همچنان در دست بررسی و تحقیق است.